معمار: عبدالرحمن کدخداصالحی
موقعیت: تهران، ایران
تاریخ: 1392
وضعیت: طرح پیشنهادی مسابقه / رتبه چهارم
کارفرما: دانشگاه صنعتی شریف
تیم پروژه: روزبه اردکانی، شهرام یزدانپناه، کمال حسنپور، سامان عزیزی مودب، کارو پرهون
یکی از موضوعات قابل تامل برای ما، در زمینه طراحی سردر مرکز معتبری مانند دانشگاه صنعتی شریف، توجه به کسب علم در دانشگاه بود که ذهنیت ما را تا اندازه زیادی، از فکر قوس و گنبد که به اشتباه، به جای معماری ایرانی استفاده میشود، دور کرد. درک حس و روح فضاهایی که از گذشته برای ما به ارث رسیده است، بسیار فراتر از فرم معماری آن است. ما نیز برای درک بهتر مفاهیم معماری کشور عزیزمان ایران، ساعات زیادی را صرف ورقزدن و مطالعه اشکال مختلف معماری کردیم و در نهایت، با آزمایش اتودهای مختلف دریافتیم که ریتم، تکرار، حس وحدت و دعوتکنندگی از جمله عناصری هستند که نه تنها با این موضوع معماری همخوانی زیادی دارند، بلکه نیازهای عملکردی و فراعملکردی پروژه را نیز حل میکنند.
ازعناصر مهم و قابل توجه برای ما، هویت ملی و شخصی دانشگاه صنعتی شریف بود که ما تا حد توان، در رعایت اصول مربوط به آن تلاش کردهایم. ایده اصلی ما برای طراحی سردر دانشگاه، صفحاتی از کتب درسی است که با الگویی تکرارشونده در کنار همدیگر، گذشته و آینده این دانشگاه را ورق میزنند. این صفحات ضمن داشتن حس دعوتکنندگی قوی از سمت خیابان آزادی و گذرهای اطراف، با ریتم فضای داخلی خود، حس رواقهای ایرانی را تداعی میکنند. از طرف دیگر، با تعریف فضای ورودی مجزا برای سواره و پیاده، جذابیت فرم آن دوچندان شده است.
چرخش نود درجه صفحات سردر در امتداد ارتفاع بنا و ترکیب مصالح مدرن و سنتی، ضمن تایید و تاکید بر معماری وضع موجود دانشکدهها، به پیشرفت علم و تکنولوژی و همسوشدن با پیشرفتهای بینالمللی اشاره دارد، همچنان که دانشگاه صنعتی شریف هم در این راستا، یکی از موفقترین دانشگاهها در سطح دنیاست.